نام پدر
از میان تمامی نامهایی که خداوندِ پدر در سراسر جهانها به آنان شناخته میشود، عمدتاً به آنهایی که او را به عنوان اولین منبع و مرکز جهان مشخص میدارند برخورد میشود. اولین پدر در جهانهای مختلف و در نواحی متفاوت همان جهان، به نامهای گوناگون شناخته میشود. نامهایی که مخلوق به خالق تخصیص میدارد بسیار به برداشت مخلوق از خالق بستگی دارد. اولین منبع و مرکزِ جهان هرگز خود را با نام آشکار نساخته است، بلکه فقط با سرشت. اگر ما اعتقاد داریم که فرزندان این آفریدگار هستیم، بسیار طبیعی است که او را نهایتاً پدر بنامیم. اما این نام انتخابی خودمان است و برخاسته از تصدیق رابطۀ شخصیمان با اولین منبع و مرکز میباشد.
پدر جهانی هرگز هیچ شکلی از شناسایی مستبدانه، پرستش رسمی یا خدمت بردهوار را بر مخلوقات هوشمند صاحب ارادۀ جهانها تحمیل نمیدارد. ساکنان تکاملی کرات زمان و فضا باید توسط خود — در قلوب خودشان — او را به رسمیت شناخته، دوست بدارند، و داوطلبانه پرستش کنند. آفریدگار از ناگزیر ساختن یا وادار نمودن مخلوقات مادی خویش به تسلیم خواست آزادانۀ معنویشان امتناع میورزد. وقف عاطفی میل انسان به انجام خواستۀ پدر عالیترین هدیه به خداوند است. در واقع، یک چنین وقف میل مخلوق تنها هدیۀ ممکن و به راستی با ارزش را به پدر آسمانی تشکیل میدهد. انسان با خدا زندگی میکند، حرکت میکند، و از وجودیت خویش برخوردار است. انسان هیچ چیز به خداوند نمیتواند بدهد به جز این انتخاب که در خواست خداوند پایدار بماند، و چنین تصمیماتی که توسط مخلوقات صاحب ارادۀ هوشمند جهانها به اجرا در میآید در بر گیرندۀ واقعیت آن پرستش حقیقی است که برای طبیعت آکنده از مهر پدر آفریننده بسیار خشنود کننده است.
هر گاه که شما روزی حقیقتاً خدا آگاه شوید، بعد از این که شما واقعاً آفریدگار بزرگ را کشف کنید و شروع کنید تحقق حضور سکنیگزین کنترل کنندۀ الهی را تجربه نمایید، آنگاه مطابق آگاهیتان و بر طبق نحوه و روشی که پسران الهی خداوند را آشکار میسازند، نامی برای پدر جهانی خواهید یافت که به طرزی شایسته بیانگر برداشت شما از اولین منبع و مرکزِ بزرگ خواهد بود. و بدین ترتیب در کرات مختلف و در جهانهای گوناگون آفریدگار با القاب بیشمار شناخته میشود، که در مفهوم رابطه همگی به یک معنی هستند، اما در لغات و سمبلها هر نام نمایانگر درجه و عمق ستایش او در قلوب مخلوقاتش در هر عالمی میباشد.
در نزدیکی مرکز جهان جهانها، پدر جهانی عموماً با نامهایی که به معنی اولین منبع تلقی میشود شناخته میشود. دورتر از آن در جهانهای فضا، عباراتی که برای نامگذاری پدر جهانی به کار برده میشود غالباً به معنی مرکز جهانی است. باز هم دورتر از آن در آفرینش پرستاره، نظیر کرۀ ستاد مرکزی جهان محلی شما، او به عنوان اولین منبع آفریننده و مرکز الهی شناخته میشود. در یک کوکبۀ نزدیک خداوند پدر جهانها خوانده میشود. در دیگری، نگاهدارندۀ بیکران، و به سوی شرق، کنترل کنندۀ الهی. او همچنین پدر نورها، هدیۀ زندگی، و قادر یگانه نامیده شده است.
در آن کراتی که یک پسر بهشتی، در حیاتی اعطایی زندگی کرده است، خداوند عموماً با نامهایی که نمایانگر رابطۀ شخصی، عاطفۀ مهرآمیز، و وقف پدرانه است شناخته میشود. در مقر مرکزی کوکبۀ شما خداوند به عنوان پدر جهانی مورد اشاره قرار میگیرد، و در سیارات مختلف در سیستم محلی کرات مسکونی شما او به صور گوناگون به عنوان پدر پدران، پدر بهشتی، پدر هاونا، و پدر روحی شناخته میشود. آنهایی که خداوند را از طریق آشکارسازیهای اعطاهای پسران بهشتی میشناسند، نهایتاً تسلیم جذبۀ پرعطوفت رابطۀ احساس برانگیز ارتباط مخلوق - خالق شده و خداوند را به عنوان ”پدر ما“ مورد اشاره قرار میدهند.
در یک سیارۀ حاوی مخلوقات دارای جنسیت، در دنیایی که محرکهای احساس پدرانه و مادرانه ذاتی قلوب موجودات هوشمند آن است، عبارت پدر نامی بسیار گویا و درخور برای خداوند جاودانه میباشد. او در سیارۀ شما، یورنشیا، با نام خدا به بهترین صورت شناخته شده، و با جامعترین شکل مورد پذیرش قرار گرفته است. نامی که به او داده میشود، از اهمیت کمی برخوردار است. مهم این است که شما باید او را بشناسید و آرزو کنید مانند او باشید. پیامبران دیرین شما به درستی او را ”خدای جاودانه“ مینامیدند و او را به عنوان کسی که ”در ابدیت سکونت دارد“ مورد اشاره قرار میدادند.
۱ نظر:
یهوه نام خداوند است از ازل تا به ابد.
http://www.jehovahlord.com/2015/07/exodus-03.html
ارسال یک نظر