ایزد متعال
مکانیسم الوهیتِ جهان بنیادین تا جایی که به روابط ابدیت مربوط است دوگانه است. خدای پدر، خدای پسر، و خدای روح جاودانه هستند — موجودات وجودگرا هستند — در حالی که خدای متعال، خدای غائی، و خدای مطلق شخصیتهای ربانی در حال تحققِ متعلق به دوران پس - هاونا در زمان - فضا و کرات فراسوی زمان - فضای بسط تکاملی جهان بنیادین هستند. این شخصیتهای ربانی در حال تحقق از طریق تکنیک واقعیتیابی تجربیِ حاوی پتانسیلهای همیارانه - خلاقِ الوهیتهای جاودانۀ بهشت، از زمانی که، و همینطور که در جهانهای در حال رشد توانمندی - شخصیت مییابند، جاودانههای آینده هستند.
از این رو حضور الوهیت دوگانه است:
1- وجودگرایانه — موجودات برخوردار از وجود جاودانه، گذشته، حال، و آینده.
2- تجربی — موجودات در حال واقعیتیابی حاضر در دوران پس - هاونا، اما برخوردار از وجود بیپایان در سرتاسر تمامی ابدیت آینده.
پدر، پسر، و روح وجودگرا هستند — وجودگرا در واقعیت (گر چه تمامی پتانسیلها ظاهراً تجربی هستند). متعال و غائی کاملاً تجربی هستند. مطلق الوهیت در واقع تجربی است اما به طور بالقوه وجودگرا است. جوهر الوهیت جاودانگی است، اما فقط سه شخص آغازین الوهیت به طور کامل جاودانه هستند. کلیۀ شخصیتهای دیگر الوهیت از یک منشأ برخوردارند، اما فرجامشان جاودانگی است.
پدر به دنبال دستیابی به ابراز وجودگرایانۀ الوهیت خود در پسر و روح اکنون در حال دستیابی به ابراز تجربیِ سطوح الوهیتِ تا این هنگام غیرشخصی و آشکار نشده به صورت خدای متعال، خدای غائی، و خدای مطلق میباشد. اما این الوهیتهای تجربی اکنون به طور کامل وجود ندارند؛ آنها در حال واقعیتیابی هستند.
خدای متعال در هاونا انعکاس شخصیِ روحیِ الوهیت سهگانۀ بهشت است. این رابطۀ همیارانۀ الوهیت اکنون در خدای هفتگانه به طور خلاق به سوی بیرون در حال بسط است و در نیروی تجربی قادر متعال در جهان بزرگ در حال به وجود آمدن است. الوهیت بهشت، که به صورت سه شخص وجود دارد، بدین گونه در دو فاز تعالیت به صورت تجربی در حال تکوین است، در حالی که این دو فاز دوگانه به لحاظ توانمندی - شخصیتی به صورت یک خدا، ایزد متعال، در حال یگانه شدن هستند.
پدر جهانی از طریق تکنیک سهگانگی، شخصیتیابی سهگانۀ الوهیت، از قید و بند بیکرانی و موانع ابدیت به رهایی داوطلبانه دست مییابد. ایزد متعال حتی اکنون به صورت یک یگانهسازی شخصیتی زیرجاودانۀ تجلی هفتگانۀ الوهیت در بخشهای زمان - فضای جهان بزرگ در حال تکامل است.
ایزد متعال یک آفرینندۀ مستقیم نیست، به جز این که پدر مجستان است، اما او یک هماهنگ کنندۀ ترکیبی تمامی فعالیتهای مخلوق - آفرینندۀ جهان است. ایزد متعال، که اکنون در جهانهای تکاملی در حال واقعیت یافتن است، مرتبط کننده و ترکیب کنندۀ ربانیت زمان - فضا، الوهیت سهگانۀ بهشت در همکاری تجربی با آفرینندگان متعالی زمان و فضا میباشد. این الوهیت تکاملی، هنگامی که سرانجام واقعیت یافت، پیوند ابدی متناهی با نامتناهی، یگانگی جاودانه و پایدار توان تجربی و شخصیت روحی را شکل میدهد.
تمامی واقعیت متناهی زمان - فضا، تحت اشتیاق رهنمون کنندۀ ایزد متعال که در حال تکامل است، درگیر یک بسیج پیوسته فرازیابنده و یگانهسازی کامل کننده (ترکیب توان - شخصیتِ) تمامی فازها و ارزشهای واقعیت متناهی، در همیاری با فازهای متنوع واقعیت بهشت، با هدف و به منظور مبادرت کردن به تلاش متعاقب برای رسیدن به سطوح اَبسونایتِ کمال فوق مخلوق میباشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر