خدای هفتگانه
پدر جهانی برای جبران وضعیت متناهی بودن و برای تلافی محدودیتهای برداشتی مخلوق، دستیابی هفتگانۀ مخلوق تکاملی را به الوهیت برقرار نموده است:
1- پسران خالق بهشت.
2- قدیم الایام.(دانیال7:9,13,22)
3- هفت روح اصلی.
4- ایزد متعال.
5- خدای روح.
6- خدای پسر.
7- خدای پدر.
این شخصیتیابی هفتگانۀ الوهیت در زمان و فضا و به هفت ابرجهان، انسان فانی را قادر میسازد به حضور خداوند، که روح است، دست یابد. این الوهیت هفتگانه، برای مخلوقات متناهی زمان - فضا که در آینده در ایزد متعال توانمندی - شخصیت خواهد یافت، الوهیت کارکردیِ مخلوقات فانی تکاملیِ متعلق به دوران صعود بهشت میباشد. این چنین دوران اکتشاف تجربیِ درک خداوند با شناخت ربانیتِ پسر آفرینندۀ جهان محلی آغاز میشود و به وسیلۀ قدیم الایام ابرجهان و از طریق شخص یکی از هفت روح اصلی به نیل به اکتشاف و شناخت شخصیت الهی پدر جهانی در بهشت فراز مییابد.
جهان بزرگ حوزۀ سهگانۀ الوهیتِ تثلیثِ تعالیت، خدای هفتگانه، و ایزد متعال است. خدای متعال در تثلیث بهشت، که شخصیت و ویژگیهای روحی او از آن ناشی میشود، بالقوه است، اما او اکنون در پسران آفریننده، قدیم الایام، و ارواح اصلی، که قدرتش به عنوان قادر برای ابرجهانهای زمان و فضا از آنها ناشی میشود، در حال واقعیت یافتن است. این تجلی قدرت خدای بلافصلِ مخلوقات تکاملی در واقع همزمان با آنها در کادر زمان - فضا تکامل مییابد. قادر متعال، که در سطح ارزشیِ فعالیتهای غیرشخصی تکامل مییابد، و شخص روحیِ خدای متعال یک واقعیت — ایزد متعال — هستند.
پسران آفریننده در همکاری ربانی خدای هفتگانه مکانیسمی را فراهم میکنند که از طریق آن فانی فناناپذیر میشود و متناهی به آغوش نامتناهی دست مییابد. ایزد متعال تکنیکی را برای بسیح قدرت - شخصیت، ترکیب الهی تمامی این فعالیتهای چندگانه، فراهم میکند، و بدین ترتیب متناهی را قادر میسازد به ابسونایت دست یابد، و از طریق سایر واقعیتیابیهای ممکن آینده، برای نیل به غائی تلاش کند. پسران آفریننده و خادمان الهی مربوط به آنها در این بسیج عالی شرکت میکنند، اما قدیم الایام و هفت روح اضلی احتمالاً به عنوان سرپرستان دائمی جهان بزرگ برای ابد ثابت هستند.
تاریخچۀ کارکرد خدای هفتگانه به سازماندهی هفت ابرجهان باز میگردد، و این احتمالاً در رابطه با تکامل آیندۀ آفرینشهای فضای بیرونی گسترش خواهد یافت. سازماندهی این جهانهای آیندۀ سطوح فضایی اول، دوم، سوم، و چهارمِ حاوی تکامل تدریجی بدون شک شاهد سرآغاز نزدیکی فرازگرایانه و ابسونایت به الوهیت خواهد بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر